Fiets (1)

Het is herfst en alles gaat kapot. Mijn laarzen (twee paar), mijn laptop (drie jaar oud), mijn humeur, zelfs een nieuwe jurk blijkt niet immuun. En mijn fiets. En de fietsenmaker twee straten verderop blijkt ook al met de herfstwind verdwenen (al lang, zegt mijn lief, maar ik ben een functionele kijker, dus ik heb het niet gemerkt want ik had hem niet nodig) (ik weet het, ook dat is niet fraai). Zoeken op het net, adres gevonden, met kapotte fiets daarnaartoe. Geen winkel. Geen winkel. GEEN winkel. (En mijn humeur was al lichtjes dysfunctioneel.) Ah, toch. Enfin, geen echte winkel. Wel een blad papier op een raam, met een naam en een telefoonnummer. Een fietsenmaker op afspraak, het is weer eens wat anders.

“Komt uw fiets uit de supermarkt?” Huh? Nee, dat doet hij dus niet, maar hij is wel oud. Zeven jaar geleden wou mijn zus hem van de hand doen omdat ze hem hopeloos versleten vond. En zij had hem al sinds haar plechtige communie. “Welk merk?” Een Norta. “Kom maar binnen.” Hij legt het me binnen uit, waarom hij die kleine ondervraging aan de telefoon hield: een fiets uit de supermarkt vindt hij een aanfluiting van zijn vak, en bovendien vált een fiets uit de supermarkt simpelweg niet te repareren. (Is genoteerd.)

Hij neemt zijn tijd, bekijkt mijn fiets van boven tot onder en van links naar rechts, om te concluderen: hij is het nog waard om er honderd euro in te steken. Mooie kleur, merkt hij op. Laat me zijn eigen fiets zien, die hij als eerbetoon aan zijn vader ook in het paars gezet had. Bedachtzame man, duidelijk erg begaan met die fietsen, en ook: hij spreekt zo verzorgd, zo opvallend verzorgd. Mocht hij in een autogarage werken, ze hadden hem al lang afgemaakt.

De fietsen bleken een carrièrewending – al zat de liefde voor de fiets er al lang in. Hij heeft Romaanse gestudeerd, nog boeken gerecenseerd voor Standaard der Letteren, en citeert als afsluiter van zijn finale advies over mijn fiets een wijsheid van John Berger: “A thing well repaired is worth a thousand new ones”.

Hij is niet helemaal zeker dat hij het citaat juist heeft, dus ga ik op zoek op het net. Ik vind het niet, maar kom wel een waardige vervanger tegen: “The poverty of our century is unlike that of any other. It is not, as poverty was before, the result of natural scarcity, but of a set of priorities imposed upon the rest of the world by the rich.”